Κείμενο: Μανώλης Νικόλτσιος
Δικηγόρος
Επιμέλεια: Παπαστεφανάκη Μαρία
Γλωσσολόγος


Ιστορίες μιας σελίδας, Σελίδα 21

Ο παρακάτω διάλογος έγινε ανάμεσα σε αυτόν και αυτήν. Αυτή μιλούσε αγγλικά. Αυτός μια άλλη γλώσσα, που εκείνη δεν καταλάβαινε.

(αυτός)- Να σου φτιάξω κάτι να πιεις;

(αυτή) – Η ώρα είναι περασμένη· δεν μπορώ να κάτσω περισσότερο από λίγο.

(αυτός)- Τσάι, νομίζω θα σου αρέσει.

(αυτή) – Σ’ ευχαριστώ που είχες την καλοσύνη να με αφήσεις να μπω σπίτι σου μέχρι να σταματήσει η βροχή.

(αυτός) – Όταν σταματήσει η βροχή μπορείς να φύγεις. Πιες μια γουλιά να ζεσταθείς.

(αυτή) – Δεν ήταν ανάγκη να μπεις στον κόπο.

(αυτός)- Η ζάχαρη είναι στο μεταλλικό κουτί, βάλε όσο θέλεις.

(αυτή) – Είναι πικρό. Αν και νόστιμο. Θα ήθελα να προσθέσω λίγη ζάχαρη. Δες, η βροχή σταμάτησε.

(αυτός) – Δεν ακούγεται τόσο η βροχή, μάλλον σταματάει.

(αυτή) – Ήταν μια καλή συγκυρία. Ευχαριστώ για όλα και για το τσάι.

(αυτός) – Να έρχεσαι όποτε σε βγάζει ο δρόμος σου να σου φτιάχνω τσάι.

(αυτή) – Μούσκεψα και το χαλί. Λυπάμαι. Έχεις μια πετσέτα να το σκουπίσω;

(αυτός) – Πριν φύγεις να σου φέρω μια πετσέτα να κάνεις τα μαλλιά σου, είναι υγρά και έξω φυσάει.

(αυτή) – Αν δεν σου δημιουργώ πρόβλημα, να περάσω να πάρω τη βρεγμένη μου ζακέτα αύριο;

(αυτός) – Τουλάχιστον βάλε το σακάκι μου, μη βγεις μόνο με τη μπλούζα.

(αυτή) – Θα φύγω. Η βροχή σταμάτησε.