Μένη ΚουτσοσίμουΆρθρο: Μένη Κουτσοσίμου
Ψυχολόγος – Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας
ΜΔΕ στην Κοινωνική Ψυχιατρική-Παιδοψυχιατρική
Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής Παν/μίου Ιωαννίνων
Μεταδιδάκτωρ Ιατρικής Παν/μίου Ιωαννίνων στην Ποιότητα Υπηρεσιών
Εκείνος, Εκείνη, τυπικός διάλογος
-Κοίτα με… Κοίτα με μέσα από τον καθρέπτη…Τι βλέπεις;
-Εσένα.
-Πες μου πραγματικά τι βλέπεις;
-Εσένα, γυμνό, ξαπλωμένο απέναντι από τον καθρέπτη, θλιμμένο…
-Τι σκέφτεσαι όταν με βλέπεις;
-Πως γίνεται να είσαι τόσο πουτ@να με αυτό το αθώο πρόσωπο που έχεις…
-Η ψυχή μου δεν είναι πουτ@να
-Πόσο σίγουρη είσαι γι’ αυτό;
-Πολύ…
Όσο και να το σκέφτεσαι, να το φαντασιώνεις, να νιώθεις ότι σου ταιριάζει, δεν είναι αρκετό έως ότου αποφασίσεις να κάνεις τη φαντασίωσή σου πραγματικότητα…
Γιατί;
Υπάρχει μεγάλη απόκλιση μεταξύ του να φαντάζεσαι τον εαυτό σου Κυρίαρχο και του να είσαι Κυρίαρχος. Χώνεψέ το λοιπόν και θα έχεις κάνει το πρώτο βήμα.
Κι όμως είναι πιο δύσκολο απ’ ό,τι υπολογίζεις.
Οποιοσδήποτε μπορεί να δώσει εντολές, αυτό όμως δεν τον κάνει Κυρίαρχο περισσότερο από ό,τι τον ιδιοκτήτη ενός σκύλου. Ως Κυρίαρχος, δε σημαίνει ότι μπορείς να υπαγορεύεις στους άλλους κάθε στιγμή τι να κάνουν και πώς να το κάνουν, ούτε καν στους υποτακτικούς.
Η δυναμική μιας D/S σχέσης είναι περίπλοκη. Αν θέλεις να έχεις σεβασμό, προέχει να τον κερδίσεις. Ακόμη και σε μία προσωρινή σχέση, υπάρχει η δυναμική της σχέσης μεταξύ του Κυρίαρχου και του Yποτακτικού, καθότι και οι δύο το αποφάσισαν. Το να πιστέψεις ότι μπορείς να δώσεις διαταγές σε έναν υποτακτικό πριν εδραιωθεί αυτή η μόνιμη ή προσωρινή σχέση είναι σα να πιστεύεις ότι οποιοσδήποτε άνδρας μπορεί να κάνει σεξ με μία γυναίκα απλά και μόνο επειδή οι άνδρες κάνουν σεξ με τις γυναίκες… εις άτοπον απαγωγή το σκηνικό, δεν θα σε βοηθήσει…
Το ότι ο άλλος είναι υποτακτικός ή παίζει το ρόλο του δεν σου δίνει αυτομάτως το πάνω χέρι. Ακόμη κι αν οι υποτακτικοί θέλουν να υποταγούν από ένα Κυρίαρχο, αυτό δε σημαίνει ότι κάποιος συγκεκριμένος υποτακτικός θέλει να υποταχθεί σε Εσένα.
Τι δεν καταλαβαίνεις;
Κι εκείνος σε διαλέγει.
Πριν λοιπόν καταλάβεις ακριβώς τι θέλει και πριν κερδίσεις την εμπιστοσύνη του μην υποθέτεις τίποτε.
Καλώς ήρθες στον κόσμο μου.
Κυριαρχία και Yποταγή είναι αυτό που αποκαλείται BDSM.
Aν θες να κάνεις τα πράγματα σωστά, ξεκινάς από τη χαμηλότερη βαθμίδα. Όποιος δεν έχει μάθει να δέχεται διαταγές, δεν μπορεί και να δίνει. Χρειάζεται πειθαρχία, ωριμότητα, μελέτη.
Οι περισσότεροι νομίζουν ότι οι πρακτικές του έχουν κύριο άξονά τους τον πόνο και στηρίζονται στον σωματικό σαδισμό και την αλγολαγνεία. Ο κυριολεκτικός πόνος, όμως, είναι μία μόνο έκφανση του παιχνιδιού υποταγής-κυριαρχίας, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να απουσιάζει και εντελώς. Το «κλειδί» είναι η πνευματική διέγερση, το εγκεφαλικό τριπ της ανταλλαγής ελέγχου.
Η κοινή γνώμη πιστεύει ότι το BDSM προσεγγίζεται μόνο πρακτικά, και μόνο στο κρεβάτι. Επικεντρώνονται δηλαδή στα εργαλεία – μαστίγια, χειροπέδες, λεκτική και σωματική βία – κι άλλες kinky παραλλαγές.
Λάθος.
Είναι ένας full time τρόπος ζωής, κατά τον οποίο εκπαιδεύεις τον εαυτό σου να ελευθερωθεί, εκπληρώνοντας τις αρχέγονες ανάγκες του για υποταγή και κυριαρχία, ειδοποιός διαφορά μεταξύ lifestylers και kinksters.
Ασφάλεια, Λογική και Συναίνεση είναι οι βασικές αρχές του BDSM και οι μεγαλύτερες παρανοήσεις γύρω απ’ αυτό.
Τι κάνει όμως μια Αφέντρα / Κυρίαρχο αληθινό;
Η γελοιοποίηση είναι δεδομένη αν δεν έχεις το προφίλ που ανταποκρίνεται στο ρόλο σου. Οι υποτακτικοί ξέρουν τι θέλουν και δεν τσιμπάνε εύκολα. Αντιλαμβάνονται πολύ καλά αν κάποιος/α υποκρίνεται ή είναι πραγματικός/η.
Τι κάνει Εμένα ή Εσένα κυρίαρχο ή αφέντη; Πολλά πράγματα είναι αυτά που προσδιορίζουν το τι είναι ένας κυρίαρχος. Μερικά από αυτά είναι τα ακόλουθα:
- η υπευθυνότητα απέναντι στη σχέση και τον/την υποτακτικό/η,
- η δέσμευση,
- η καθοδήγηση και η εκπαίδευση του/της υποτακτικού/ης,
- η βοήθεια στην ανάπτυξή του/της,
- η δυνατότητα να απαιτεί κάποιος την εκτέλεση ενός πράγματος στην εντέλεια, και
- η προθυμία να αποδώσει την απαραίτητη πειθαρχία όταν αυτή κρίνεται απαραίτητη.
Να θυμάσαι ότι η υποταγή βγαίνει μέσα από τη δύναμη του υποτακτικού, όχι την αδυναμία του.
Προσεγγίζοντας λοιπόν τα δύο προφίλ:
Ο Κυρίαρχος έχει λάβει το χαρακτηρισμό του συναισθηματικού Βαμπίρ:
«Μπορεί να παραπονιέται, αλλά έτσι θέλει να του/της φέρομαι, δεν καταλαβαίνει αλλιώς».
Στην αρχή μοιάζουν πολύ τέλειοι για να είναι αληθινοί.
Στην πορεία της σχέσης βγάζουν προς τα έξω ένα χαρακτήρα εγωιστή, επίμονο, και αναίσθητο.
Δίνουν προτεραιότητα στις δικές τους ανάγκες, αδιαφορώντας για τα «θέλω» και τις ανάγκες του/της συντρόφου τους.
Η σχέση τους με ένα άτομο υποτακτικό λειτουργεί ως μέσω επιβεβαίωσης της ανωτερότητάς τους.
Ο ρόλος τους είναι καθοδηγητικός (έμμεσα ή άμεσα) και αυταρχικός: αρέσκονται να δίνουν εντολές, π.χ. «έλα», «φύγε», και να έχουν απαιτήσεις.
Το γεγονός ότι υπερισχύουν στη σχέση τους, τους δεσμεύει και τους εμποδίζει να ζητήσουν βοήθεια, διότι κάτι τέτοιο θα κλόνιζε την εικόνα τους ως ανεξάρτητων και ισχυρών.
Παίρνουν αποφάσεις για τον/τη σύντροφό τους από τα πιο ασήμαντα.
Αποθαρρύνουν τις πρωτοβουλίες του/της συντρόφου τους, με πάγια τακτική της επίκρισης.
Δεν πρόκειται ποτέ να παραδεχτούν ότι κάνουν λάθος, προβάλλοντας δικαιολογίες, υπερασπιζόμενοι τη στάση τους.
Ενδεχομένως να είναι τιμωρητικοί… να μην παρέχουν στον άλλο αυτό που χρειάζεται.
Σε πιο ακραίες περιπτώσεις, για τους κυρίαρχους ο δυναμισμός «χρωματίζεται» μέσα από επιθετική συμπεριφορά.
Ερμηνεία: Επειδή οι κυρίαρχοι θέλουν να έχουν πάντα τον έλεγχο της κατάστασης, δημιουργούν τις συνθήκες και επιλέγουν να κάνουν σχέση με άτομα που έχουν κάποια χαρακτηριστικά προθυμοποιημένου θύματος, έτσι ώστε όχι απλά να ανέχονται, αλλά και να… επιθυμούν τη σαδιστική συμπεριφορά.
Στην αντίπερα όχθη, ο Υποταγμένος, αποτελεί το πειθήνιο όργανο:
«Γιατί κάθομαι και ανέχομαι τα πάντα; Μήπως τελικά είμαι μαζοστής/στρια;»
Έλκονται από την ανάγκη των κυρίαρχων να αγαπηθούν.
Είναι χαμηλών τόνων και αποφεύγουν να τραβάνε την προσοχή (προκλητικό ντύσιμο, συμπεριφορά).
Από το πρώτο ραντεβού στοχοποιούν τον εαυτό τους ως πειθήνιο όργανο, εν ολίγοις προτρέπουν τους άλλους να πάρουν αποφάσεις -π.χ. ποιο εστιατόριο να επιλέξουν, τι να παραγγείλουν από το μενού, τι ώρα να επιστρέψουν σπίτι κτλ.
Είναι άτομα που έχουν μάθει να υπακούουν, προσαρμόζονται εύκολα σε καινούργιες καταστάσεις και είναι πρόθυμοι να κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους, για να πετύχει η σχέση.
Επειδή έχουν πλούσιο συναισθηματικό κόσμο και αντιλαμβάνονται το πώς νιώθει ο άλλος (ενσυναίσθηση) -δυστυχώς, όμως, υποθέτουν ότι και οι άλλοι καταλαβαίνουν-, κάνουν πολλές φορές το λάθος να μην συζητάνε ανοιχτά για τις δικές τους ανάγκες, γιατί πιστεύουν ότι οι άλλοι θα καταλάβουν.
Προσδοκούν από τον/τη σύντροφο την προστασία, την εμπιστοσύνη και την αφοσίωση.
Μέσα από τη σχέση τους με τον/την κυρίαρχο αναβιώνουν συναισθήματα και καταστάσεις που είναι γνώριμες από την παιδική τους ηλικία.
Για να παραδώσουν τον έλεγχο της σχέσης, πρέπει να νιώθουν ένα είδος ασφάλειας. Γι’ αυτό το λόγο, οι κυρίαρχοι πρέπει να είναι αξιόπιστοι και να κρατάνε το λόγο τους.
Ερμηνεία: Τα άτομα με χαμηλή αυτοπεποίθηση-αυτοεκτίμηση ενδέχεται να έχουν την ανάγκη να νιώθουν ότι ο σύντροφός τους είναι ανώτερος (πραγματικά ή φανταστικά) και άρα καλύτερος από αυτούς, για να επιβεβαιωθούν.
Στην πράξη εφαρμόζεται το «Πρωτόκολλο»
Μιλούν στον πληθυντικό
Στέλνουν καθημερινή αναφορά για το τι έκαναν κατά τη διάρκεια της ημέρας
Ζητούν άδεια πριν από τον οργασμό, να πάνε στην τουαλέτα, να καπνίσουν.
Επιβάλλονται τιμωρίες.
Η άποψη της ειδικού:
Το BDSM κατηγοριοποιείται μεν ακόμα στα ψυχιατρικά διαγνωστικά εγχειρίδια ως παραφιλία (ψυχοσεξουαλική διαταραχή), ωστόσο τα τελευταία χρόνια μέρος της επιστημονικής κοινότητας στοχεύει στην απομάκρυνσή του από το Αμερικανικό Εγχειρίδιο Κλινικής Ψυχιατρικής, όπου συμπεριλαμβανόταν μέχρι το 1986 και η ομοφυλοφιλία.
Ως αιτιολογία εκλαμβάνεται ότι για ορισμένους ανθρώπους μπορεί να χρειάζονται επιπρόσθετο μη σεξουαλικό ερεθισμό για να διεγερθούν επαρκώς, ενώ ο σαδομαζοχισμός μπορεί να προσφέρει στους συμμετέχοντες μια απόδραση από τους περιοριστικούς ρόλους της δημόσιας καθημερινότητάς τους.
Ενδέχεται όσοι έχουν διαμορφώσει ισχυρά αρνητικά συναισθήματα για το σεξ, να χρησιμοποιούν την υποταγή/μαζοχισμό ως ένα μηχανισμό ανακούφισης από τις ενοχές. Δέχονται την τιμωρία ώστε να δικαιούνται την ευχαρίστηση. Στην περίπτωση που υπάρχουν ισχυρά συναισθήματα προσωπικής ή σεξουαλικής ανεπάρκειας και απαξίωσης, μπορεί να καταφύγουν σε πράξεις κυριαρχίας επάνω στους συντρόφους τους για να ανακουφιστούν προσωρινά.
Η σαδομαζοχιστική δραστηριότητα επιτρέπει την απόδραση από τα υψηλά επίπεδα αυτοεπίγνωσης. Μπλοκάρει τις ανεπιθύμητες σκέψεις και συναισθήματα και επιτρέπει στο άτομο να ξεφύγει από την πραγματικότητα.
Κλινικές μελέτες έχουν αποκαλύψει πρώιμες εμπειρίες της παιδικής ακόμα ηλικίας που μπορεί να συνδέουν το σεξ με τον πόνο, π.χ. έντονη τιμωρία για την πράξη του αυνανισμού.
Δεν είναι όμως το full-time BDSM lifestyle για όλους.
Θέλει θυσίες, ολοκληρωτική αφοσίωση, απαιτεί μια κρυφή ταυτότητα,
έχει και απογοητεύσεις.
Θα ’πρεπε το κάνουν μόνο όσοι δεν μπορούν να το αποφύγουν.
…
ντύνομαι βιαστικά λες και με κυνηγούν
πάλι ο ίδιος μου ο εαυτός είναι
αυτός πάλι με κυνηγά…να τρέξω…να ξεφύγω…από εμένα, από Εκείνη…
από εμένα περισσότερο… γαμώ τις τάσεις φυγής μου… ΓΑΜΩΤΟ!
Εκείνη τη στιγμή νιώθω απαίσια, την κοιτάζω και σκέφτομαι πως είναι αδύνατο να την χάσω.
‘Σ ευχαριστώ’ – λέω-, ‘θα με πάρεις τηλέφωνο απόψε; Θέλω να σε ακούσω’.
…ακόμα εκείνο το τηλέφωνο περιμένει…….
Προτεινόμενη βιβλιογραφία
Sadock J.B., Sadock A.V. (2007). Εγχειρίδιο Κλινικής Ψυχιατρικής. Λίτσας Ιατρικές Εκδόσεις.