Άρθρο: Κωνσταντίνα Κορδώνη
Φοιτήτρια Τουρκικών και Ασιατικών Σπουδών

Επιμέλεια: Πηνελόπη Ζαχαρία
Φιλόλογος


Υπάρχουν κάποια κομμάτια στη ζωή του ανθρώπου που είναι με έναν ιδιαίτερο τρόπο μοναδικά. Προσδίδουν μια μοναδική ποιότητα στη ρουτίνα και την καθημερινότητά του, με αποτέλεσμα να μπορεί να επαναπροσδιορίζει όλα αυτά που τον κρατούν ψυχικά και σωματικά… ζωντανό. Αν μπορούσαμε να συνοψίσουμε σε μία λέξη όλα εκείνα που βοηθούν τον άνθρωπο να ανακαλύπτει βαθύτερες έννοιες και απόψεις, θα ήταν η δημιουργικότητα.

Η ψυχική υγεία δεν είναι κάτι δεδομένο. Δεν είναι κάτι σίγουρο ή γνωστό. Μεταβάλλεται και σε αφήνει με χιλιάδες ερωτήματα για τον εαυτό σου και για το περιβάλλον σου. Μερικές φορές, ο πόνος αποκτά τόση δύναμη, που σε φυλακίζει και σε αλλάζει. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να είναι πάντοτε δυνατός, δεν μπορεί πάντα να στέκεται όρθιος και θαρραλέος. Κάποιες φορές, υποκύπτει σε ένα πιο «δειλό» κομμάτι του εαυτού του, που δεν αντιμετωπίζει τις πληγές του με επίθεση αλλά με αποδοχή. Παρ’ όλα αυτά, όσο ανούσιο κι αν φαίνεται κάποιες στιγμές, το να εκφράσεις αυτά τα σκοτεινά και περίεργα συναισθήματα είναι ίσως ό,τι πιο θεραπευτικό για την ψυχή σου. Όταν τροφοδοτείς με αυτή την ενέργεια κάτι το οποίο εσύ αγαπάς, τότε ίσως να βγει κάτι πραγματικά όμορφο. Και εκείνη ακριβώς τη στιγμή θα μπορέσεις να καταλάβεις πόσο νόημα έχουν όλα όσα ένιωσες και σκέφτηκες. Εκείνη τη στιγμή είναι που αρχίζεις να κατανοείς το μυαλό σου, για να μπορέσεις να του δώσεις μια λύση. Αλλά ακόμα κι αν δεν έχεις βρει τη λύση, να μπορέσεις να κρατήσεις, να ακούσεις, να δεις ένα δικό σου δημιούργημα, που γεννήθηκε μέσα από τον πόνο και τη λύπη σου. Εκεί, άλλωστε, στηρίζονται οι αρχές της Τέχνης: στην ανθρώπινη έκφραση (σε άυλη ή υλική μορφή) μέσα από όμορφες και άσχημες στιγμές της ζωής.

Συνεπώς, το αίσθημα της δημιουργικότητας, με αποτέλεσμα την απόδοση έργου, καταλήγει να είναι βασική ανάγκη του ανθρώπου και έχει οφέλη σε ατομικό και κοινωνικό επίπεδο. Σε προσωπικό επίπεδο, ο άνθρωπος αναγνωρίζει τις ικανότητες και τα ταλέντα του, ρισκάρει να εκθέσει ωμά τα συναισθήματά του και, τέλος, απαλλάσσεται από κάθε αίσθημα φόβου και δισταγμού. Αποκτά, λοιπόν, αξίες όπως ο αυτοσεβασμός, η αξιοπρέπεια και το θάρρος. Η αυτογνωσία είναι ο οδηγός του ανθρώπου στη ζωή, ώστε ούτε να υποβιβάζει τον εαυτό του σε κάτι κατώτερο από αυτό που μπορεί να καταφέρει, ούτε όμως και να προσπαθεί να ξεπεράσει τα όρια των δυνατοτήτων του. Βρίσκεται στο σωστό μέρος, εκεί όπου μπορεί να βελτιώνεται και να δημιουργεί με τον καλύτερο τρόπο.

Σε συλλογικό επίπεδο, ο άνθρωπος προσφέρει και καλωσορίζει νέες ιδέες και καινοτομίες, εκφράζει όλα όσα εκείνος ένιωσε και όλα όσα κάποιοι άλλοι ενδέχεται να κατανοήσουν. Το νόημα στη ζωή δεν είναι να μην είσαι μόνος, αλλά το να αναγνωρίσεις πως δεν είσαι. Κάθε φορά που μοιράζεσαι μία σκέψη, ένα συναίσθημα, μια ανησυχία, υπάρχει από πίσω ένας ικανοποιητικός αριθμός ανθρώπων που σκέφτεται και νιώθει και ανησυχεί με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Και το γεγονός ότι κάποιος άνθρωπος πήρε το θάρρος να βασιστεί σε αυτά τα συναισθήματα και να δημιουργήσει κάτι που θα ευαισθητοποιήσει το σύνολο είναι αξιοθαύμαστο.

Πολλές φορές, όμως, αυτό που αγαπάμε και αυτό με το οποίο ασχολούμαστε, επειδή μας προσφέρει ικανοποίηση και ευτυχία, αμφισβητείται. Μία πολύ συχνή ερώτηση είναι: «Γιατί κάνεις αυτό που κάνεις;», εννοώντας «Γιατί ασχολείσαι με το συγκεκριμένο επάγγελμα ή τέχνη;». Την πιο σωστή απάντηση πάνω σε αυτό το ερώτημα την έδωσε ο γνωστός σκηνοθέτης και σεναριογράφος Steven Spielberg. Συνοπτικά και λακωνικά απάντησε με την εξής ερώτηση: «Τι άλλο θα μπορούσα να κάνω;». Η αγάπη για το αντικείμενό σου, είτε αυτό είναι το γράψιμο ή η συγγραφή, η ζωγραφική, ο κινηματογράφος, η φωτογραφία είτε το να θεραπεύεις ανθρώπους σωματικά ή ψυχικά, να επισκευάζεις μηχανήματα κλπ., δεν χρειάζεται κάποια ιδιαίτερη εξήγηση. Είναι αυτό που σε «γεμίζει», που σου δίνει ένα νόημα, ένα κίνητρο να ξυπνήσεις το πρωί. Δεν υπάρχει κάποιος λόγος, είναι μία επιλογή που ουσιαστικά δεν έγινε από… εσένα.

Το πιο σημαντικό είναι να γνωρίζεις πως ο λόγος που ασχολείσαι με ό,τι ασχολείσαι είναι επειδή δεν θα μπορούσες να κάνεις κάτι άλλο πέρα από αυτό. Γιατί αυτό είναι που ολοκληρώνει την προσωπικότητά σου, αυτό που κάνει εσένα… να είσαι εσύ. Είναι σαν να δημιουργείς όχι επειδή πρέπει ή επειδή χρειάζεται, αλλά επειδή δεν θα ήσουν ό,τι είσαι τώρα, αυτή την στιγμή, αν δεν ακολουθούσες αυτό που σου φωνάζει η καρδιά σου να κάνεις.

Η φράση «να είσαι ο εαυτός σου», όρος που συμπεριλαμβάνει τόσες πολλές έννοιες, δεν έχει λεχθεί τυχαία· αλλά τόσο τέλεια και απλά σε οδηγεί μέσα από εμπόδια και δυσκολίες, δαίμονες και δαιμόνια, στο δρόμο που πρέπει να ακολουθήσεις.