Κείμενο: Κωνσταντίνα Σερμπή
Φοιτήτρια Φ.Π.Ψ.

Επιμέλεια: Στέλλα Πυρένη
Φιλόλογος


Θεοί, δαίμονες, πόλεμοι, απελευθέρωση, επανάσταση, έρωτας… πλευρές  πραγματικότητας, γεγονότα που υπέγραψαν την ανθρώπινη πορεία. Όλα αυτά και ακόμα περισσότερα τα διαπερνά με απόλυτη ακρίβεια, αφήνοντας μελανά σημάδια, η ανθρώπινη ηλιθιότητα. Εφοδιάστε τη φαρέτρα σας.

Είναι γεγονός, οι ηλίθιοι βρίσκονται ανάμεσά μας. Η ηλιθιότητα μοιάζει με τη σκιά του Πίτερ Παν, κακοραμμένη και υπόχρεη να τον ακολουθεί παντού. Οι ηλίθιοι συνιστούν την πιο επικίνδυνη ομάδα ανθρώπων.

Μπορούμε να ανιχνεύσουμε την ηλιθιότητα; Μπορούμε να την εξουδετερώσουμε; Είμαστε μήπως υποχρεωμένοι να ζούμε κάτω απ’ αυτό τον ζυγό; Μήπως αυτή η ομάδα είναι πιο ισχυρή και απ’ την μαφία;

Έχουμε υποτιμήσει τον αριθμό των ηλίθιων ατόμων. Μέρα με τη μέρα τα κρούσματα αυξάνονται. Δημιουργείται ένα ανόμοιο στράτευμα και το αξιοθαύμαστο είναι πως δεν διαθέτουν ούτε αρχηγό ούτε σχέδιο. Συνδέονται νοητά και διακατέχονται από μια εσωτερική ανησυχία, ένας μικρός Νέρωνας ανθίζει μέσα τους.

Η εντροπία, άλλωστε, είναι η τάση που βρίσκεται στην μόδα αυτή την εποχή. Τίποτα δεν μπορεί να επιβιώσει σ’ αυτό το ριάλιτι. Η μέδουσα παραμονεύει και συ μικρέ μου Περσέα μπορείς να την αντιμετωπίσεις τούτη τη φορά κατάματα.

Ίσως δεν μπορούμε να σώσουμε τον εαυτό μας απ’ την ηλιθιότητα. Ίσως κάθε μέρα ο πυρήνας της να φουντώνει και να τροφοδοτεί τον καθένα μας. Αν αποδειχθεί αδύνατον να σώσουμε τον εαυτό μας, μπορούμε να πάρουμε εκδίκηση περιγελώντας την.

Και ο πόλεμος στην Τροία έγινε για ένα πουκάμισο αδειανό.