Κείμενο: Κωνσταντίνα Σερμπή
Φοιτήτρια Φ.Π.Ψ.

Επιμέλεια: Στέλλα Πυρένη
Φιλόλογος


Εκεί όπου εναποθέτεις τα ίδια όνειρα και τους ίδιους στόχους κάθε χρόνο. Είναι μυστήριο το πώς εξαφανίζονται με το πρώτο «Καλή Χρονιά».

Εκεί όπου έχεις κρυμμένο το τρίγωνο, η πρώτη δίοδος στη νήσο των χαμένων ονείρων. Ο τσιριχτός ήχος σου χάρισε την πρώτη επιχειρηματική σου απόπειρα.

Εκεί όπου τρέχεις να προλάβεις πια να πάρεις δώρα για να αποτυπώσεις την αγάπη σου. Άλλωστε πρόκειται για τη μεγαλύτερη γιορτή αγάπης. Καλά δεν τα λέω;

Εκεί όπου τα δώρα των τριών μάγων ωχριούν μπροστά στις λαμπρές επιδείξεις αγάπης, συμπόνοιας και αλληλεγγύης. Ένα παραμύθι αγάπης και ταπεινότητας μετουσιώθηκε σε ιστορίες στιγμιαίας αμέριστης αγάπης. Για κάτι λιγότερο από ένα βράδυ.

Εκεί που τα λαμπάκια και οι πίστες ενώνουν ανθρώπους. Το νέφος του καπνού, όμως, αυτή τη φορά κρύβει το αστέρι και οι τρεις μάγοι δεν φτάνουν στον προορισμό τους.

Εκεί δε θα είμαι εγώ. Η δική μου ιστορία αγάπης δε θα ανέβει. Πάντα μου άρεσαν τα παραμύθια, όχι οι ιστορίες.

Ίσως φέτος το όνειρό σου δε χαθεί. Ψάξε στα απολεσθέντα και των υπολοίπων χρόνων.

Ας είμαστε το ίδιο διαφορετικοί.