Το Σάββατο, 15/05/2021, συντονιζόμαστε στο www.metadeftero.gr και ακούμε μουσικές που θυμίζουν στην Μαίρη το αθηναϊκό αστικό τοπίο.

“Αστικά Τοπία”

πόλη (ουσιαστικό, γένους θηλυκού): 1.οικισμός με σπίτια που ανασαίνουν, ήρωες ή και αντι-ήρωες, μουσικές, ποίηση, παράθυρα που ξαγρυπνούν, πλατείες που αφηγούνται ιστορίες 2. μια σινεφίλ προβολή των ονείρων

Απόσπασμα από τον μονόλογο  του Τάκη Μόσχου στην ταινία «Η πόλη ποτέ δεν κοιμάται»:

Γεννήθηκα σ’ αυτή την πόλη∙ μεγάλωνα και γύρω μου μεγάλωναν χιλιάδες άλλα παιδιά, σαν και μένα. Περπάτησα ύποπτους δρόμους, νυχτερινούς, είδα θλιβερές εικόνες σε ξεχασμένες γειτονιές, έτρεξα ανάμεσα από μανιασμένους ανθρώπους που ’τρεχαν κι αυτοί∙ προς τα πού δεν ξέρω και φοβάμαι πως ούτε κι αυτοί ξέρουνε. Ξενύχτησα σε πλατείες που φωτίζονται από σπασμένους γλόμπους, έπαιξα άγρια παιγνίδια, πολύ άγρια παιγνίδια, με φοβερές μούρες κι έκλαψα∙ κάτω από ένα μπαλκόνι του τέταρτου ορόφου. Κόσμος γύρω μαζεμένος να κοιτάει τον πεσμένο κι εγώ, παράμερα μονάχος, να ξέρω το γιατί…

Έχουμε βουτήξει, φίλε, στα βαθιά νερά, έχουμε βουτήξει στα βαθιά νερά και μας μένει ένα πράγμα∙ μόνο ένα πράγμα μας μένει∙ να μάθουμε να κολυμπάμε. Πρώτα να μάθουμε να κολυμπάμε και μετά να κοιτάξουμε, αν υπάρχει τριγύρω μας στεριά.

Είμαι ένα παιδί αυτής της πόλης, εδώ, αυτής της θάλασσας, αυτής της βρώμικη θάλασσας, όπως είσαι κι εσύ κι αυτός κι όλοι και πρέπει να μάθουμε να μη βουλιάζουμε, φίλε, να κολυμπάμε μέρα-νύχτα, μέρα-νύχτα χωρίς σταματημό, γιατί… η πόλη ποτέ δεν κοιμάται […]

Αnimartists

Προετοιμασία και επιμέλεια: Μαίρη Μαθιουδάκη

Εικόνα: Στιγμιότυπο από “Φτηνά Τσιγάρα”