Ποίημα: Ηλίας Μακρής
Οικονομολόγος

Επιμέλεια: Στέλλα Πυρένη
Φιλόλογος


Βρήκες έναν πεζόδρομο
με φασαρία, φαγητά
και καμινάδες
να σε ενοχλούν επιεικώς.
Ταυτίστηκες
με τη μοναξιά,
ταυτίστηκες
με το παιδί του πρώτου,
που τα έχασε όλα
και τα ξέχασες όλα
— πως εσύ έχασες τη μισή γη
κάτω απ’ τα πόδια σου.

Ψάχνεις τώρα να ταιριάξεις
σύννεφα και πάζλ.

Αγωνία
στρεβλώνει τα πάντα.
Κόβεις
κάθε κίνηση,
διαβάζεις
αναζητώντας τη δυστυχία
ή την αλήθεια
που ταιριάζει
στην κατακραυγή
και στην τιμωρία˙
μόνο αυτή σε δικαιώνει.

Και ‘γω
σε γνώρισα,
αφού
σε φοβήθηκα,
αφού
σε άγγιξα,
αφού
με κόλλησες έρωτα
για το φως
και τα παιδιά
της ψυχής μας
αγγίχτηκαν,
ήρθαν στο νου τα λόγια
— πως δηλαδή:

Το Απόλυτο πάθος
αγκαλιάζει την τυραννία.