Κείμενο: Κωνσταντίνα Σερμπή
Φοιτήτρια Φ.Π.Ψ.

Επιμέλεια: Στέλλα Πυρένη
Φιλόλογος


Όταν η φαντασία συναντά την πραγματικότητα και η πραγματικότητα μετουσιώνεται σε έκπτωτο παράδεισο. Γιατί, δαγκώνοντας το αχλάδι, έχασες κάθε έλεγχο. Και πάντα προτιμούσα τα μήλα.

Πώς ένα κομμάτι πλευρού διαμόρφωσε μια άνιση κατανομή δύναμης, εξυπνάδας και σεξουαλικού προσανατολισμού; Το παραμυθάκι αυτό, με εξιδανικευμένο και άκρως αγνό περιεχόμενο, χωρίς κόκκινα απαγορευτικά σήματα πάνω δεξιά στην οθόνη, εξηγεί τα δύο φύλα που εκμαιεύτηκαν. Σήμερα φτάσαμε σε ένα κομβικό σημείο. Έχει σημασία να διατυμπανίζεις με θράσος τι είσαι. Ένα μόνιμο άγχος να δηλώσεις δημόσια τη σεξουαλική σου προτίμηση. Δίνεις τα κλειδιά στον ηδονοβλεψία και του λες και ευχαριστώ.

Όταν ο αγώνας για ισότητα στρώνεται με πούπουλα και μια οθόνη γεμάτη με ιστορίες, με τα σημερινά παραμύθια. Όταν η ανθρωπιά έχει παρερμηνευτεί πάνω σε ψηλά τακούνια.

Η σεξουαλική προτίμηση σε έναν κόσμο που γέμισε είδη ανθρώπων και κατηγορίες -από άτομα που δεν θέλουν κατηγορίες αλλά σε έχουν κατηγοριοποιήσει- δημιουργεί σύγχυση. Σύγχυση, διότι δίνεται σημασία στο από τι ευχαριστιέται ένα άτομο και όχι στο τι είναι αυτό το άτομο. Τόσα φύλα, τόσες κατηγορίες και ένας όφις.

Μπορείς να είσαι ό,τι θες, προσδιόρισε τον εαυτό σου με βάση την ιδιότητα του ανθρώπου. Ένα άρθρο μπροστά από το όνομά σου είναι απλά μια γραμματική παρατήρηση.