Κείμενο: Μαρία Σμυρνάκη
Ψυχολόγος

Επιμέλεια: Στέλλα Πυρένη
Φιλόλογος


Όταν σκεφτόμαστε γύρω από το νόημα της ζωής, έχουμε μια τάση να προσπαθούμε να το εντοπίσουμε κάπου στο μέλλον˙ σε κάτι διαφορετικό από αυτό που συμβαίνει τώρα στη ζωή μας˙ σε κάτι που ενδεχομένως να υπάρξει. Και συχνά την τάση μας αυτή τη συνοδεύει μια αίσθηση ματαιότητας, αμέσως μόλις αντιληφθούμε ότι αυτό, το συγκεκριμένο που επιθυμούμε και ονειρευόμαστε, το οποίο προσδοκούμε ότι θα συμπληρώσει τα κενά μας και θα μας οδηγήσει να βιώσουμε μια άνευ προηγουμένου αίσθηση πληρότητας, μπορεί ποτέ να μην υπάρξει, μπορεί να μην το ζήσουμε.

Και έτσι τι νόημα θα έχει η ζωή μας; Όχι μονάχα αυτή που ζήσαμε και ζούμε, αλλά ακόμη περισσότερο τι νόημα θα έχει η ζωή που αναμένουμε να ζήσουμε; Υπάρχει η προοπτική να είμαστε ποτέ ευτυχισμένοι; Και πώς θα έχει νόημα η ζωή μας δίχως τη σιγουριά ότι κάποτε όντως θα αισθανόμαστε καλά με αυτά που θα έχουμε, με αυτό που θα είμαστε;

Όσο γνώριμες και αν μας είναι τέτοιες σκέψεις, άλλο τόσο με βεβαιότητα μας οδηγούν σε αδιέξοδο και δεν μας επιτρέπουν να αφεθούμε πραγματικά στη ζωή και να βιώσουμε καθετί όμορφο που συμβαίνει, να σταθούμε και να απολαύσουμε τις στιγμές μας, να βιώσουμε την αγάπη, να την προσφέρουμε.

Γιατί το νόημα της ζωής δεν βρίσκεται σε αυτό που θα έρθει. Αυτός μάλλον είναι ο καλύτερος τρόπος να αναβάλει κανείς να βιώσει το νόημα της ζωής προσδοκώντας κάτι που δεν έχει, κάτι που λείπει από τη ζωή του, από το παρόν του, κάτι που ίσως υπάρξει αύριο, κάποια επόμενη στιγμή. Άλλωστε, αν εξετάσει κανείς αναδρομικά τη ζωή του θα καταλάβει ότι σε κάθε φάση κάτι διαφορετικό έλειπε, ποτέ δεν είχε όλα όσα επιθυμούσε. Οπότε, γιατί το μέλλον να εξελιχθεί διαφορετικά;

Το νόημα της ζωής δεν θα μπορούσε να είναι τόσο αβέβαιο παρά απτό, συγκεκριμένο, πραγματικό, βιώσιμο, ολοκληρωτικό. Όσο ζωντανές είναι και οι στιγμές που υπάρχουν τώρα μέσα από τις οποίες περνάς, βιώνεις τη ζωή σου. Το νόημα της ζωής βρίσκεται σε όλα τα όμορφα που ξετυλίγονται μπροστά σου σήμερα. Σε αυτά που σου προσφέρονται δίχως να τα περιμένεις, γιατί η αγάπη βρίσκει πάντα έναν τρόπο, τον δικό της τρόπο να φθάνει σε εσένα. Μα όταν εσύ την προσδοκάς με έναν συγκεκριμένο τρόπο, πιθανά να μην της επιτρέψεις να σε πλησιάσει με τους τρόπους που μπορεί, οι οποίοι ίσως να είναι και ανώτεροι από αυτόν που περιμένεις.

Το νόημα της ζωής δεν μπορεί να υπάρχει άλλοτε παρά μόνο στο παρόν. Δεν μπορεί να υπάρχει αλλού παρά μόνο στην αγάπη που με διάφορους τρόπους έρχεται στη ζωή σου. Εσύ έχεις απλά να αφεθείς να τη βιώσεις και μέσα από τον τρόπο ύπαρξής σου να απογειώσεις το νόημα της ζωής!