Άρθρο: Γεωργία Μαλέα


Σχέσεις… σχέσεις δυνατές, σχέσεις παθιασμένες που αγγίζουν τα όρια της τρέλας, ένα ολοκληρωτικό δόσιμο, μία συνεχόμενη και ακατάσχετη έκθεση συναισθημάτων.

Εξάρτηση από την ύπαρξη του άλλου, εθισμός στη μυρωδιά του, στο βλέμμα του, στο χαμόγελο του. Πόνος σωματικός και ψυχικός στην απουσία του.

Μου ανήκεις και σου ανήκω, μία ακατανίκητη κτητικότητα ως ένδειξη αληθινής ανάγκης.

Να νιώθεις, να αγαπάς, να ερωτεύεσαι, να ονειρεύεσαι με τον σύντροφο σου.. Ανάγκες όμορφες, ανάγκες υγιείς, Ανθρώπινες. Να αναπτύσσεσαι μέσα στην σχέση σου και να συνεισφέρεις στην ανάπτυξη του συντρόφου σου. Να μην εξαρτάσαι, όχι δεν σου αξίζει… δεν του αξίζει.

Η αληθινή αγάπη κρύβεται στην άνευ όρων αποδοχή αρχικά του εαυτού μας και μετά του συντρόφου μας. Στην δύναμη της ψυχής μας και της προσωπικότητας μας.

“Δεν είμαι κτήμα κανενός.. Είμαι Εγώ! Είμαι εγώ που έχω δική μου ανεξάρτητη υπόσταση, που αξίζω, είμαι εγώ που ζω με εσένα και όχι για εσένα.”

Η εξάρτηση πνίγει, πνίγει την σχέση, πνίγει την ζωή. Μην αναζητείς την επιβεβαίωση από τους άλλους, μην είσαι υποτελής στα συναισθήματα των άλλων. Ο φόβος της μοναξιάς, η αγωνία της εγκατάλειψης είναι καταστροφικό για το Εγώ σου, είσαι ενήλικας, ελευθερώσου από το βρεφικό εξαρτητικό σώμα. Μην ωραιοποιείς τα θέλω σου, την χαμηλή αυτοεκτίμηση σου και τις αδυναμίες σου, προβάλλοντας τα ως «ευαισθησία». Σήκωσε την ψυχή σου, άγγιξε την αυτοπραγμάτωση.

Και μην ξεχνάς, το πιο βασικό στοιχείο μιας συντροφικής σχέσης είναι να υπάρχει χρόνος και χώρος για αυτονομία και δυνατότητα για συντροφικότητα. Η αυτονομία συνδέεται με την διαπροσωπική απόσταση, ότι ορίζω την ζωή μου, οριοθετούμαι, αναγνωρίζω τις ανάγκες μου και φροντίζω για αυτές, και δεν έχει καμία σχέση με την έννοια της εξάρτησης που είναι ανάγκη για βοήθεια και της κοινωνικότητας που είναι ανάγκη για παρέα. Σημαντικό είναι να εξισορροπηθούν οι ανάγκες αυτές, και αυτό μπορεί να επιτευχθεί με την ευαισθησία όχι με την έννοια της ψυχικής αδυναμίας αλλά με την έννοια της κατανόησης αλλά και με την αναγνώριση που είναι τόσο σημαντική στην σχέση σε ψυχολογικό επίπεδο όσο το νερό σε βιολογικό. Γίνε ευέλικτος, αγάπησε τον εαυτό σου, για να σε αγαπήσουν αληθινά και οι άλλοι. Μην αναζητείς σωτηρία από αυτούς, όλα είναι μέσα σου! Μάθε να αγαπάς χωρίς να ζητάς, μάθε να αγαπάς…


Προτεινόμενη βιβλιογραφία

Ιωαννίδου, Β. (2012). Η τέχνη της συντροφικής ζωής. Μια Συστημική Προσέγγιση, Αθήνα: Γνώση.

McWilliams, N. (2000). Ψυχαναλυτική διάγνωση. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.