ΕΥΘΥΜΗΣ ΜΑΥΡΕΠΗΣΆρθρο: Ευθύμης Μαυρεπής
Φοιτητής Ιστορίας και Αρχαιολογίας/ Ιστορίας της Τέχνης
Επιμέλεια: Ίριδα Γουδέλη
Εκπαιδευτικός
Και ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος, σε ένα κόσμο δυστυχισμένο, δεν μπορεί να είναι ποτέ πραγματικά χαρούμενος, αν δεν ενδιαφερθεί στο ελάχιστο για την «δυστυχία» του άλλου, φίλου, ξένου, τέλος πάντων κάποιου….
Ένα χαμόγελο, ένα άγγιγμα, ένα τρυφερό φιλί, μια ευγενική κίνηση, αρκεί ικανά για να την περιορίσει! Και το νόημα αυτό, συμπυκνώνεται στην λέξη «Χριστούγεννα».
Οι μήνες περνούν, οι μέρες παρέρχονται, οι εποχές διαδέχονται η μια την άλλη… Δίχως περισυλλογή, χωρίς να περισσεύει η αγάπη. Σχεδόν πάντα όμως απαιτείς να σε αγαπούν τα Χριστούγεννα. Έτσι δεν είναι; Λες και δεν σε νοιάζει, όλος ο υπόλοιπος χρόνος, παρά μόνο στο ρεβεγιόν να κάθεσαι σε ένα τεράστιο τραπέζι που ολόγυρα σου να βρίσκονται φίλοι και συγγενείς, να τρως δίχως αύριο και να ανοίγεις δώρα μαζί τους. Τι σου πήραν; Τι θα σου δώσουν; Και μετά το πρώτο φιλί του χρόνου, την ημέρα της Πρωτοχρονιάς. Σου αρέσει να το δίνεις κάτω απ’ το δέντρο με τον αγαπημένο σου ή την αγαπημένη σου. Έτσι για το γούρι. Πολλούς δε μάλιστα απ’ τους συγγενείς και τους φίλους, που μόλις έφαγες μαζί τους στο ρεβεγιόν, ίσως να μην τους ξαναδείς ως του χρόνου, η κοπιαστική καθημερινότητα κατά την διάρκεια του νέου έτους, οι υποχρεώσεις, οι δουλειές σου, δεν θα σου το επιτρέπουν. Δεν θα έχεις χρόνο… Σε νοιάζει μόνο να συμπληρώνουν ωραία το φόντο της χριστουγεννιάτικης φωτογραφίας. Ακόμα δε και τον αγαπημένο σου ή την αγαπημένη σου, μπορεί να τους έχεις αντικαταστήσει έως του χρόνου. Γιατί για σένα Χριστούγεννα είναι μια ωραία ταινία, με ευτυχισμένο τέλος! Δεν σε νοιάζει λοιπόν «ποιός» θα συμπρωταγωνιστεί μαζί σου, αρκεί να βρεθεί κάποιος να σε φιλήσει στο τέλος της ταινίας. Για σένα που έχεις μάθει να γιορτάζεις, έτσι τα Χριστούγεννα, ίσως είναι ώρα να σταματήσεις να διαβάζεις τι σκέψεις μου! Αν πάλι θέλεις να έχεις μια ευκαιρία στα Χριστούγεννα που σου αξίζουν, συνέχισε να με διαβάζεις και στο τέλος κάνε μια ευχή! Καλά Χριστούγεννα λοιπόν…
Δεν αντιλέγω υπάρχουν, πολλοί που αντιπαθούν τα Χριστούγεννα. Κάποιο άλλοι απλά τα θεωρούν αδιάφορα, μερικοί δε, μιλούν για Χριστουγεννιάτικη κατάθλιψη. Εγώ πάλι, προτιμώ να μην μιλήσω γι’ αυτό. Εξάλλου ξέρω πως δεν υπάρχει σωστός τρόπος για να γιορτάσεις τα Χριστούγεννα. Το μόνο σίγουρο είναι πως καθένας τα γιορτάζει και τα αντιλαμβάνεται προσωπικά, διαφορετικά…
Τι είναι όμως τα Χριστούγεννα; Πέρα απ’ το προφανές, που αποκαλύπτει η ίδια η λέξη, σαν φτάσει η ώρα να σε ρωτήσει κάποιος ίσως να μην ξέρεις να απαντήσεις. Υποθέτω πως μιλώντας για τα Χριστούγεννα θα προσπαθούσες να δώσεις στις λέξεις σου τις εικόνες, τις μυρωδιές, τα στολίδια, τους ανθρώπους, τα δώρα. Ίσως τελικά τα Χριστούγεννα είναι όλα αυτά. Αλλά είναι μόνο αυτά; Υπάρχει και μια αθέατη πλευρά που τα φωτάκια σταματούν να λάμπουν, που τα πρόσωπα σταματάνε να χαμογελούν, ίσως είναι λίγο σκυθρωπά, απογοητευμένα, σκεπτικά, μελαγχολικά. Και ναι, τα Χριστούγεννα είναι όλα αυτά μαζί. Δεν γίνεται να τα ζεις, χωρίς χαρά και θλίψη, χωρίς ευτυχία και πόνο, χωρίς ελπίδα και απογοήτευση, μοναξιά και παρέα.
Ξέρεις κάτι, σχεδόν πάντα συμπυκνώνεις στα Χριστούγεννα την Αγάπη. Τι είναι αγάπη όμως για σένα; Τα Χριστούγεννα έχεις ένα περίεργο τρόπο να εκφράζεις την αγάπη σου. Κοστολογείς τους αγαπημένους σου ανθρώπους με τιμές. Τι δώρο θα τους πάρεις, τι δώρο θα σου δώσουν, πόσα θα ξοδέψεις, αν θα είναι ακριβά. Πόσα πολλά απασχολούν το μυαλό σου. Απ’ την στιγμή όμως που κάνεις την αγάπη, αποτέλεσμα λογικής διεργασίας και λογιστικών δεδομένων χάνεις και το νόημα της. Η αγάπη είναι συναίσθημα, είναι ατόφια και ακατέργαστη από καρδιάς. Τι και αν δεν μου κάνεις δώρο, τι και αν δεν σου κάνω δώρο. Αυτό σημαίνει πως δεν μ’ αγαπάς. Δεν έχουμε όλοι ανάγκη το δώρο, αλλά από ανθρώπους που αγαπάμε και μας αγαπούν. Μπορεί να διαφωνήσεις, δεν αντιλέγω. Ίσως για σένα τα Χριστούγεννα, δεν έχουν να κάνουν με την αγάπη, αλλά με το πόσο μετράει η αγάπη. Αλλά και πάλι, η αγάπη είναι ανεκτίμητη. Είσαι σίγουρος ότι θέλεις να ξοδευτείς τόσο; Θυμήσου και κάτι άλλο, δεν υπάρχει τίποτα που να δίνει αγάπη και τίποτα που να μην δίνει αγάπη. Το ζήτημα είναι το πόσο διατεθειμένος είσαι εσύ, να αγαπήσεις.
Τα Χριστούγεννα σημαίνουν Ελπίδα;
Τα Χριστούγεννα σημαίνουν Ελπίδα. Και αυτό είναι φυσικό. Χρονικά συμπίπτει με το τέλος μιας εποχής, ενός χρόνου. Πάντα υπάρχει η ελπίδα στο νέο, στο καλύτερο, σε αυτό που έρχεται. Αλήθεια έρχεται η περιμένει, να το βρούμε; Και είναι το τέλος του παλιού ή η αρχή του καινούριο; Θέλεις να πας μπροστά; Δεν έχεις τίποτα άλλο να κάνεις, παρά να αφήσεις πίσω σου όλα εκείνα που σε κρατούσαν στάσιμο, στεναχωρημένο, απογοητευμένο και να δώσεις σημασία σε όλα εκείνα που μπορούν να σε πάνε μπροστά. Τα Χριστούγεννα σημαίνουν ελπίδα, γιατί απ’ την φύση σου, έχεις ανάγκη το φως. Και πάντα μετά από μια νύχτα, ολόφωτη απ’ τα λαμπιόνια στους δρόμους αλλά και μέσα στο σπίτι σου, ξημερώνει το αύριο. Ένα αύριο που σε φέρνει πιο κοντά σε όσα έπονται, σε όσα θα ακολουθούσουν, σε όλα όσα μέλουν να ανακαλύψεις.
Τα Χριστούγεννα σημαίνουν Δύναμη;
Τα Χριστούγεννα σημαίνουν δύναμη, ακόμα και εσύ που δεν είχες και την καλύτερη χρόνια, ακόμα και εσύ που δεν τα πέρασες ευφάνταστα ή τουλάχιστον όπως τα σχεδίαζες, δεν σημαίνει πως δεν σου αξίζουν οι πιο θερμές ευχές, η πιο ζεστή αγκαλιά, όλο το περίσσευμα αγάπης. Τα Χριστούγεννα πρέπει να είσαι δυνατός, να έχεις υπομονή, κουράγιο. Μέσα απ όλες τις περίλυπες και επώδυνες καταστάσεις που μπορεί να βιώνεις ή να αναπολείς αναμνήσεις που σε στεναχωρούν, επί χρόνια να έχεις συνδυάσει τα Χριστούγεννα με την μοναξιά, την απώλεια, την θλίψη, την εγκατάλειψη… Και όμως έχεις επιδείξει θάρρος και αποφασιστικότητα. Είναι δύσκολο να παίρνεις αποφάσεις, αλλά είναι ακόμα πιο δύσκολο να μπορείς και να αποδεχτείς τις αποφάσεις κάποιου άλλου. Ειδικά όταν αυτές οι αποφάσεις είναι της ζωής. Η ζωή στα φέρε έτσι, οι άνθρωποι σε έκαναν να πονέσεις και όμως εσύ είσαι δυνατός. Είσαι δυνατός και έχεις το ψυχικό σθένος, να πεις «και του χρόνου». Κατάφερες να επιζήσεις, να ξεπεράσεις, να πας παρακάτω, να αφήσεις μια για πάντα ότι σε στεναχωρούσε, να δεχτείς την αδικία, τον πόνο, το κακό κάποιου. Εσύ όμως είσαι εδώ, αν όχι αλώβητος, τουλάχιστον επιζών. Μόνος ή με παρέα, σήκωσε το κεφάλι, αναλογίσου τι πέρασες και δείξε δύναμη για όλα εκείνα που θα ρθουν, είτε καλά είτε κακά. Αν καταφέρεις να προχωρήσεις με την ζωή σου, την χρόνια που ακολουθεί σημαίνει πως τα Χριστούγεννα έπιασαν, πως η ευχή για «καλή χρονιά» εκπληρώθηκε.
Και για το τέλος, θυμήσου ότι τα Χριστούγεννα σημαίνουν απολογισμός. Ο απόηχος μιας ολόκληρης χρονιάς. Στιγμές που έγιναν ζωή. Άνθρωποι που έμειναν μαζί σου. Και κύκλοι που σαν φτάσει η ώρα να κλείσουν, ξέρεις πως διέγραψαν την πιο φωτεινή τους πορεία. Μέσα σε λίγες ώρες και κάθε ανοιχτός λογαριασμός, θα κλείσει μια για πάντα. Στους ανοιχτούς λογαριασμούς, που ποτέ σου δεν κατάλαβες αν έπρεπε να προσθέσεις ή να αφαιρέσεις κάποιον άνθρωπο. Όσοι ήρθαν για να μείνουν, έμειναν. Όσοι έφυγαν πριν γίνουν, δεν άξιζε να μείνουν. Για όλους εκείνους που ήθελες κάποια στιγμή να ναι κοντά σου. Μόλα ταύτα για οποιονδήποτε λόγο, δεν ήταν εκεί. Δεν είναι εδώ μαζί σου. Για την ακρίβεια, δεν βρισκόταν ποτέ πραγματικά μαζί σου. Άλλοι έμειναν και άλλοι έφυγαν. Σημασία έχει πως σου χάρισαν στιγμές. Ένας απολογισμός για τους παρόντες, για τους απόντες. Για όλες εκείνες τις όμορφες στιγμές, που θα θυμίζουν για πάντα πως όλα όσα είμαστε δεν είναι τίποτα μπροστά σε όλα εκείνα που μπορούμε να γίνουμε. Για τα Όνειρα και την Πραγματικότητα. Για τα Όνειρα σου, που κατάφεραν να ξεπεράσουν το αδιέξοδο της Πραγματικότητας. Όσα έμαθες. Σε όσους έμαθες. Και σε όσους σε ξέχασαν. Για τα εύκολα και τα δύσκολα. Τα λάθη σου και τα σωστά. Για την αποτυχία και τις ήττες σου. Για όλες εκείνες τις στιγμές που χάνεσαι, αλλά κυρίως για όλες κείνες που επιστρέφεις. Εξάλλου σημασία δεν έχει από που έφυγες, πιο πολύ μετράει σε ποιους θα επιστρέψεις. Για όλα εκείνα που μοιράζεσαι Για όλα όσα γίνονται ανάμνηση. Για όλα εκείνα που φάνταζαν, απίθανα και μόνο ως σκέψη ένα χρόνο πριν. Αλλά τώρα ξέρεις πια καλά, πως είναι να τα ζεις. Για τις στιγμές απόλυτης χαράς. Για τα μεγάλα κομμάτια απογοήτευσης που απέφυγες. Για όλα εκείνα που έμειναν πίσω και για όλα εκείνα που μπορούν να σε πάνε μπροστά. Κάνε μια βόλτα πριν το τέλος της χρόνιας. Σκέψου και συλλογίσου.
Και για να μην ξεχνιόμαστε. Ο Άγιος Βασίλης υπάρχει, μόνο που καμιά φορά δεν τον βλέπεις, γιατί έχεις μάθει να κοιτάς πάντα λάθος. Δεν είναι κόκκινος, δεν κατεβαίνει απ τις καμινάδες. Υπάρχει μέσα στο σπίτι, αρκεί να ξέρεις που θα κοιτάξεις.