Δημήτρης ΣούκουληςΠοίημα: Δημήτρης Σούκουλης
Συγγραφέας
Επιμέλεια: Στέλλα Πυρένη
Φιλόλογος
Τα πρωινά, νωρίς χαράματα,
την ώρα που κουρνιάζει ακόμα το πουλί
και κουλουριάζεται στη φωλιά το χορτάτο φίδι
κι η πόλη κοιμάται δίχως όνειρα στα μαξιλάρια,
εγώ θριαμβευτής, κάλπικος ήρωας της χθεσινής νύχτας
από τη βαριά ανάσα σου,
καθώς κουρασμένη ανηφορίζει από το στήθος
σαν καρπός πρώιμου τρυγητού,
που το μάτι λαχτάρησε του χωρικού
και το άπληστό του χέρι,
κόβω από τον μίσχο
της ημέρας το αγίνωτο φιλί σου.
Τότε εκπνέει στην άκρη της γλώσσας σου,
ψηλά στον ουρανίσκο μου,
μαζί με την άγουρη ανάσα σου
στυφός ο δισταγμός, στυφός κι ο ξένος εφιάλτης.