Ποίημα: Άννα Καρτσάκη
Φοιτήτρια Βιοχημείας/Βιοτεχνολογίας

Επιμέλεια: Γεωργιάνα Ψυχάλη
Φιλόλογος


Κρύβομαι…

Ένα χρόνο τώρα.

Κρύβομαι πίσω από τις λέξεις και την ασφάλεια της σιωπής.

Κρύβομαι πίσω από τα δάχτυλα μου.

Πίσω από εφήμερες σχέσεις.

Δεν μιλάω πολύ…

Γνέφω συγκαταβατικά.

Χαμογελάω ευγενικά.

Προσποιούμαι.

Κάθε βράδυ ξαπλώνω με τα ρούχα.

Φοβάμαι να τα βγάλω μην αποκαλυφθώ.

Τρέχω να ξεφύγω από τις σκέψεις μου.

Τρέχω μέσα σε ψεύτικους κάμπους και λιβάδια.

Έτρεχα μέχρι που πιάστηκε η φούστα μου σε ένα κλαδί ρεαλισμού και σκίστηκε.

Έτρεξαν από μέσα χιλιάδες λέξεις.

Ακούστηκαν φωνές και ουρλιαχτά.

Ο κόσμος πλημμύρισε δάκρυα…

Άδειασα…

Κι έμεινα εκεί.

Δεν έραψα ποτέ αυτή τη φούστα…